نهج البلاغه شاخصه بخشی ازوجودحکمت بارمولا(ع)
نهجالبلاغه کتابیست که جمله جمله اش جوشيده ازچشمهسارفکرت وانديشه خداجویانه علي(ع)وشجره طيبه ایست که درعمق وجودپاک آنحضرت ريشه دوانده وبسان رودی پرخروشیست که بدرياى ژرف ومواج ارواح عالمیان وحق پرستان وعدالت طلبان پيوندخورده است..محتواى سخنان اين منشور جاويد وراى همه مرزهاو نسلهاودریک کلام"فوق کلام مخلوق ودون کلام خالق"است.ولذانه فقط-نهج البلاغه- که-نهج السعاده-نهج الفلاح-نهجالحياه - نهج الجهاد-نهج السياسه-نهج الحکومه-ونهج التربيهنيزهست."نهج البلاغه"آئينهایست شفاف درنمایاندن رخسار زیبای خالقش یعنی امیرمومنان.اگرچه که درشناخت آن وجود اکمل کافی نیست.خوبست بدانیدکه اين مجموعه عمیق وانیق شامل همه سخنان آنحضرت نيست بلکه بنابر نقل مسعودى آن مورخ بزرگ شیعی درجلد دوم"مروج الذهب" فقط عدادخطبه های منقوله ازآنحضرت درمنابع از چهارصد و هشتادهم میگذرددر صورتیکه تمام خطبههاى گردآوری شده درنهجالبلاغه توسط سيدرضى که مردى اديب،وسخن شناس بودولاجرم درانتخاب این سخنان بیشتر به جنبههاى فصاحتى وبلاغتى اش توجه داشته و عنوانش راهم “نهجالبلاغه”نهادتنهادويست وسى ونه خطبه است.وبعنوان نمونه بخش دیگری ازجملات حکمی و روایات آنحضرت رادرکتب روائی معتبری چون"غررالحکم" و"بحارالانوار"و"وسائل الشیعه" و....می توان یافت.
به نام هستی بخش بخشنده